رابطه هوش معنوی و دینداری با رهبری خدمتگزار

برای انجام این تحقیق تعداد 170 پرسش نامه شامل پرسش نامه های هوش معنوی دیوید کینگ با پایایی 83/0 و پرسش نامه رهبری خدمتگزار قلی پور با پایایی 89/0 و پرسش نامه دینداری سراج زاده با پایایی 74/0 توزیع و تعداد 159 پرسش نامه جمع آوری گردید. سپس با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس و لیزرل مورد پردازش قرار گرفت. برای سنجش نرمال بودن داده ها از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف استفاده شد که بیانگر این بود که داده ها از جامعه نرمال جمع آوری شده اند. برای بررسی رابطه بین متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد که نتایج نشان داد که همه متغیرها در سطح اطمینان 99 درصد با هم رابطه مثبت و معناداری دارند. برای سنجش روایی سازه از روش تحلیل عاملی تاًییدی استفاده شده است که بر اساس نتایج حاصل چهار شاخص به علت بار عاملی پایین حذف شدند. برای آزمون فرضیات پژوهش از مدل معادلات ساختاری بهره گرفته شد. یافته های این پژوهش نشان داد که هر چهار فرضیه مورد تایید قرار گرفته است و هوش معنوی بر رهبری خدمتگزار تاثیر مثبت و معناداری دارد. لازم به ذکر است از آنجا که هوش معنوی و دینداری قابل پرورش اند، باید در ابتدا توسط خود فرد مورد توجه قرار گیرند و سازمان صرفا می تواند از طریق ایجاد بستر مناسب و حمایت از کارکنان آنها را در زمینه بالا بردن هوش معنوی و دینداری یاری دهد.